H62 ART GALLERY

Erol Akyavaş
The Paintings of Erol Akyavaş - Erol Akyavaş'ın Resimlerini Görebilmek

The Paintings of Erol Akyavaş

Everyone who sees the paintings by this artist is sure to agree that they represent an extraordinary working pace, and above all creativity and more creativity. Naturally, this situation should mislead no one. If an artist sets out to achieve this, and makes it his way of life, no one can have anything to say on this account. What matters is to find correct approaches to Akyavaş's work. In my view there is one point of particular significance where evaluating the life and work of this artist, and his own approach and that of others to his art: to keep the broad spectrum of world art in mind while evaluating the forms he uses in a plastic dimension.
Although the paintings of Erol Akyavaş reveal certain attitudes which heighten the attraction of their content, it is not possible to resolve them merely by an iconographic method; that is, by explaining the content in terms of allegory, stories and so on. This means that a primarily morphological approach is essential. Attempting to explain his paintings by means of philosophical hypotheses cannot lead to any valid conclusion. In order to create a body language based on content, there must first of all be an adequate language of form.
(If you do not possess an inherent terminology of form, no such attempt should be made before the said structure has been constructed). Therefore the most valid approach is to engage in a morphological evaluation in the international and national context, according to the time when the paintings were executed. Only by drawing upon the morphological legacy of art history can meaningful conclusions be reached. Indeed, this is the simple method which should be used for all artists believed to have proved themselves. What is needed for this method, or rather approach, is an adequate knowledge of art history, a command of plastic/morphological terminology, and an eye able to perceive the difference between looking and seeing.YAPI 231

Erol Akyavaş'ın Resimlerini Görebilmek
Özkan Eroğlu Sanat Eleştirmeni

Sanatçının resimlerini gören herkes bu kanımı benimle paylaşacaktır: Müthiş bir çalışma temposu, sürekli yaratım ve yine yaratım. Doğaldır ki, bu durum, kimseyi yanıltmamalıdır da. Eğer bir sanatçı bünye, böyle olmasını istemiş ve bunu yaşam biçimi haline de dönüştürmüşse, buna kimsenin söyleyeceği bir şey olamaz. Önemli olan, Akyavaş'ın ortaya koyduklarına doğru yaklaşımlarda bulunabilmektir. Sanatçının yaşadığı, yaratılarını meydana getirdiği ve ölümünden sonraki zamanlarda, kendisi ve başkalarının, sanatına gösterdiği yaklaşımlarda, kanımca önemli bir nokta vardır ki, asıl onu atlamamak gerekir: Dünya sanatı gibi, geniş bir yelpazeyi göz önünde tutarak, kullanılan biçimleri plastik boyutta değerlendirmek en doğru olanıdır.

Erol Akyavaş'ın resimleri, içeriğe dönük albeniyi artıran bazı tavırlar ortaya koymasına rağmen, içeriğin belli alegorilere, öykülere vb. bağlanarak, kısaca ikonografik bir yöntemle çözümlemeyeceğini gündeme getirdi (Demek ki, birinci dereceden biçimsel bir yaklaşım şarttır). Resmi bir beden olarak görüp, felsefi tezlerle, söz konusu yapıtları okumaya çalışmak da sonuçsuz bir çabadır. Ayrıca içeriğe bağlı bir beden dili meydana getirebilmek için, iyi bir biçim diline de sahip olmanız gerekecektir (Sözü edilen biçim yönündeki terminoloji, eğer bünyenizde yoksa bu işe asla söz konusu bünyeyi oluşturmadan girişmemek doğru bir davranış olur). Fakat Akyavaş resimlerinin yapıldığı tarihlere göre, uluslararası ve ulus kapsamında biçimsel bir değerlendirmeye götürülmesi en doğrusudur. Ancak sanat tarihindeki biçimsel birikim potansiyelleri kullanılarak konu aydınlığa kavuşturulabilir. Zaten kendini kanıtladığını düşünen her sanatçımız için de, basitten bu yöntem uygulanmalıdır. Bu yöntem bile demekten kendimi geri çekerim ki, bu yaklaşım için gerekenler, sanatın tarihinden edinilmiş iyi bir düzey, gerçekten plastik/biçim sözlüğüne egemen olmak ve bakmakla görmek arasındaki farkı çabucak ortaya koyabilecek gözün varlığıdır. YAPI DERGİSİ 231