Ocak Ayının Güneşinde

Ocak ayının güneşinde
Işık oyuncaklar topluyorum çevremden

Demlenmiş çay sıcaklığı dudakta
Yar diye söz ettiğim bir evrenden

Güzelim güneş hep sarışın
Altın sarısı şekiller çizer yüzüme

Bir tembellik büyütüyorum koltukta
İçimde bir çocuk katlanıyor nazıma

Korkuyordum ya soğuklardan hani
Isınmak harika bu kış günü

Eş dostla şiir içiyoruz söz söz
Açıyoruz çıkrıkta sarılmış yünü

Hala hayal kurabiliyorum
Parmaklarımda yaşatarak bir körü

Sokaklar sokaklara bağlanarak uzuyor
Avare ağaçlar gibi dal dal ol ve yürü

Ocak başında yeni doğmuş bir ay'la karşılaştım
Alaca karanlıkta ne güzelmiş gökyüzü

Şiir ne güzelmiş ekerse gönül
Duygusal yanım buysa,mutlu ediyor beni

Ocak ayını hiç bu kadar sevmemiştim
Hiç bu kadar merak etmemiştim ışık taşıyan gözleri

Dost ışığı,güneş ışığı ve yaşam ışığı
Suluyor fidan yapraklı sevgileri

Ertuğrul Şakar